Een tweede leven voor...
Ik slenter over de rommelmarkt in Antwerpen. Ik zoek niets speciaals maar de sfeer op een rommelmarkt vind ik verleidelijk. Snuisteren in oude en nieuwe spullen, zoeken naar ... ik weet niet wat.
En toen viel mijn blik op een kandelaar. Wat weggestopt onder de tafel, net of de verkoper zelf vergeten was dat die daar lag.
Heel eenvoudig van opbouw, wat gebogen ijzeren staven, eenvoudig aan elkaar gelast, plaats voor 6 kaarsen met onderaan een schelp om het kaarsvet op te vangen. Bovenaan zijn er drie spits toelopende staven waar een oog zit om de kandelaar ergens aan op te hangen.
Na wat onderhandelen met de verkoper - wat vlot verliep - , en met mijn vrouw - wat iets moeilijker ging. Want in godsnaam wat wil jij doen met dat ding? Trouwens waar ga jij die kandelaar hangen? We hebben binnen nergens plaats en het past zeker niet in ons huis. Wil jij dit echt?
Wacht maar. Wacht maar even af.
Gans de terugweg bleef ze mij maar plagen met mijn aankoop van 6€. Ik weigerde iedere uitleg.
Nee, ik vertikte het om mijn idee dat rondspookte in mijn hoofd prijs te geven.
Thuisgekomen rommelde ik wat in de hebbedingetjes- spullen. Je kent dat wel, een kist waar van alles en nog wat wordt ingesmeten omdat je het misschien ooit nog eens kunt gebruiken. Ik zoek achter een gevlochten metalen lange kabel om klimplanten te leiden en enkele oude katrolwieltjes, die moet ik toch ergens hebben liggen?
Meer had ik niet nodig om mijn kandelaar in onze appelboom te hangen. Met de katrollen kon ik de kandelaar in een van de hoge takken hangen en zo ophijsen. 'S avonds de kaarsen aan te steken en mijn vrouw te verrassen met een sfeervolle en romantisch verlichte tuin.
Nu genieten we beide van onze boomkandelaar.
Er zijn nog zaken die met recht een tweede leven verdienen.
Onze salontafel is een oude authentieke boomrooster in gietijzer met de nog originele steunvoeten, ergens op de kop getikt bij een brocante- en antiek handelaar.
Een oude Indische slaapbank waarvan de houten poten gebroken en verrot waren is met wat laswerk hersteld en doet nu toch al enkele jaren langer dienst. Enkele oude stoelen met enkele brede planken op genageld, is nu een lange zitbank geworden voor aan de tuintafel.
De oude fruitladder gebruiken we bij familiefeestjes als buffet. Enkele planken op de sporten en een zee van plaats voor de sausjes, hapjes en kruiden.
Enkele keien die we hebben gevonden in Le Crotoy aan de baai van de Somme, zijn met een dikke koord aan elkaar geregen en gebruiken we als deurstop of als een fijne herinnering aan een prettige vakantie. Als je ooit Le Crotoy bezoekt? Wandel dan even over het strand, je vind zeker stenen met een gat in. Zou dat door een boormossel komen?
Oude volle bakstenen zijn gebruikt als kantopsluiting voor de vijver. Deze bakstenen zijn eigenlijk te poreus en niet geschikt voor buiten. Ze brokkelen in stukken maar wat een kans voor varens , vaste planten en mossen, die hierop spontaan groeien.
Een oude afgedankte brievenbus weggestopt tussen de struiken, doet dienst doet als nestkastje.
Van grote plastiek bloempotten heb ik de bodem afgezaagd. Ze dienen als kleine minikruidentuintjes in onze kruidenbak. De verschillende muntsoorten worden nu toch een beetje in toom gehouden. Enkel voor het schilderen in felle opvallende kleuren moet ik toch eens de geschikte verf vinden, zodat de winter ook wat kleurig wordt.
Bij het aanleggen van tuinen vind je soms kleine en grote schatten: verweerde houten stronken of wat glas- en porseleinwerk. Of de eigenaar wil af van een oud raam dat je als venster in je eigen tuin gebruikt.
Soms heb je wat overschot van houten planken. Je kunt die kwijt in de open haard of je gebruikt die als stamplankje waar je een vaas of bloempot op kunt zetten. Of bij een tuinfeest kun je enkele hapjes of een drankje op kwijt.
Soms is recycleren het bekijken met andere ogen.
