God Onze Lieve Heer,

Gabriël

en over de plantjes, bijtjes en gazon

Soms zijn er teksten waar je van denkt: Ik wou dat ik dit geschreven heb.

GOD: Gabriël, jij weet alles over tuinen en de natuur. Wat gebeurt er nu toch? Waar zijn de madeliefjes, de klavertjes- vier, de viooltjes, de distels en al die andere bloemen die ik eeuwen geleden schiep? Ik had een perfect plan. De planten groeien in iedere bodem, weerstaan de droogte en bloemen zeer lang zodat bijen, vlinders en vogels volop eten vinden. Ik had verwacht overal mooie kleuren te zien, maar ik zie alleen maar grote groene rechthoeken

Gabriël: De mensen hebben de aarde ingepalmd, Heer. Ergens in een niet zo ver verleden begonnen ze Uw bloemen onkruid te noemen en geen inspanning gaat hun nu te ver om die bloemen te vervangen door gras .

GOD: Gras? O Ikzelf , zo saai. Geen kleuren, geen geuren.. Het trekt geen vlinders, bijen en vogels aan. Het enige dat je er in terug vindt zijn wat wormen. En het houdt ook niet zo van droogtes of hoge temperaturen. Willen die mensen echt overal dat gras laten groeien?

Gabriël: Blijkbaar, Heer. Ze doen enorme inspanningen om het te laten groeien en groen te houden. Iedere lente wordt het gras bemest en behandeld met gif om ander planten die uitkomen tussen het gras te vernietigen.

GOD: Ah, en de lenteregens en het zomers weer laten het gras waarschijnlijk erg snel groeien. Dat moet de mensen dan toch erg tevreden maken.

Gabriël: Blijkbaar niet , Heer. Alle mensen kopen machines die hen toelaten om het gras kort te maaien van zodra het een beetje groeit, soms zelfs twee keer per week.

GOD: Ze knippen het gras af? Maken ze daar dan balen van zoals van hooi?

Gabriël : Niet echt, Heer. De meeste mensen harken het samen en stoppen het in zakken.

GOD: In zakken? Waarom? Verkopen ze het dan ?

Gabriël: Neen, Heer. Ze betalen andere mensen om die zakken weg te halen

GOD: OK, begrijp ik dat nu goed? Ze betalen om het gras te bemesten zodat het beter zou groeien , en wanneer het groeit snijden ze het af en betalen ze om het weg te gooien?

Gabriël: Absoluut, Heer

GOD: Dan moeten de mensen toch tevreden zijn met de zomer, wanneer we de regen terugdraaien en de verwarming enkele graden hoger zetten Dat moet de groei zeker beperken en die mensen flink wat werk besparen

Gabriël: Wel, … Als het gras stopt met groeien door de droogte en de warmte, sleuren de mensen tuinslangen naar buiten en besproeien ze het gras met kostbaar water dat ze moeten betalen zodat ze kunnen verder gaan met het afrijden van het gras en het weggooien van het afgesneden gras

GOD: Wat een onzin. Gelukkig behielden ze de bomen. Al zeg ik het zelf, dat was echt een geniaal idee van mij, die bomen. De bladeren van de bomen maken de bomen mooi en bezorgen schaduw in lente, zomer en herfst . In de herfst vallen de prachtig gekleurde bladeren af zodat ze een natuurlijk tapijt vormen dat de grond beschermt en vochtig houdt. Bovendien rotten die bladeren langzaamaan weg zodat ze compost vormen dat de grond voedt. Een natuurlijke levenscirkel.

Gabriël: U kan nu beter even gaan zitten God……. De mensen hebben zelf een nieuwe levenscirkel gemaakt. Van zodra de bladeren afvallen harken ze die samen op hopen en betalen ze om die bladeren af te voeren.

God: Echt? En hoe beschermen ze dan de grond, en de wortels van de planten en de bomen in de winter? Hoe houden ze de grond vochtig, voedzaam en los?

Gabriël: Van zodra de bladeren afgevoerd zijn, gaan de mensen in winkels iets kopen dat ze ‘mulch’ noemen. Dat sleuren ze mee naar huis en brengen ze overal aan om de planten te beschermen .

GOD: En wat is dat dan, mulch? Waar komt die vandaan?

Gabriël: Daarvoor kappen de mensen bomen om die ze fijn malen tot ‘mulch’, Heer