Tijdens mijn opleiding voor tuin- en landschapsarchitect werkten we nog op grote vellen kalkpapier.

Potlood, gom en een lat waren onze standaard werktuigen. Onze tekenklas was een lang gerekt gebouw met drie rijen tekentafels . Elke rij bestond uit een 10-tal tafels netjes achter elkaar. Als ijverige studenten stonden we achter onze reusachtige tekentafels gebogen en schetsen onze wilde ideeën over tuinarchitectuur, de een al gekker dan de andere.

Gevloek, gesakker om de juiste touch te vinden waren niet uit de lucht. We liepen rond en gaven commentaar op elkaars ontwerp. Enkel als we ons ontwerp in inkt moesten zetten werd het gebied rond onze tekentafel een verboden zone voor iedereen. O wee, een ramp als onze Rothring pennen verstopt waren. Of als we een verkeerde lijn in inkt trokken. Dan werd het scheermesje boven gehaald om de fout voorzichtig weg te krabben op het kalkpapier. Even ontvetten en dan zeer voorzichtig de lijn hertekenen met inkt en hopen dat deze maar niet uitliep. We knipten en plakten gekleurde film op de kalk om later bij het afdrukken, toch maar wat grijstinten te krijgen in de verschillende vlakken die ofwel een terras, een zwembad of een oprit moesten voorstellen.

Op maandag lieten we aan elkaar onze oogst zien van in 't weekend aangekochte kant en klare plak auto's , figuurtjes, letters en cijfers en wat nog allemaal om toch maar ons ontwerp duidelijk te presenteren en op te fleuren. Er werd dan ook onderling druk geruild; 1 autootje voor 2 bankjes? Bestaat dat trouwens nog die figuurtjes op schaal ?

Sommige van ons waren zo vrijpostig om zelf een eigen symbooltje te ontwerpen en te plaatsen in hun ontwerp. Ik denk met plezier terug aan mijn Porsche met een platte band, die ik overal bijtekende.

Tot grote ergernis van mijn medestudenten beperkte ik me niet enkel tot mijn ontwerpen. Als ik de kans zag verscheen mijn Porsche ook ergens in een hoekje van hun ontwerp.

Bij de klassikale voorstelling van ons werk werden we niet alleen door onze medestudenten op de rooster gelegd maar ook door onze leerkrachten ontwerpstudie. God wat vreesden we het moment dat onze leerkracht Marc De Winter volgende woorden sprak: " Mag ik even stout zijn? " en dan uit de binnenzak van zijn koningsblauwe vest een zwarte dikke alcoholstift M100 of zo, toverde en met enkel zwierige lijnen je fijne inkttekening verbeterde.... Jij zelf dacht dan nog alleen maar: Merde, ik mag opnieuw beginnen.

Maar elke keer opnieuw werd je ontwerp duidelijker, krachtiger en beter. Je leerde met strenge hand en ... alcoholstift.

Na mijn studies liet ik al snel het inkten van mijn ontwerpen achterwege. Ik had mijn richting gevonden in het uitsluitend opwerken met potlood. Dozen potloden met verschillende tinten grijs en hardheid hadden hun vaste plaats op mijn tekentafel. Potloodtekeningen op kalk en deze dan laten afdrukken, waren voor mij de tekeningen met meer gevoel en diepte in. Enkele jaren later deed de computer zijn intrede. Je volgde in die grote onbekende wereld van bits en bytes. Je kocht je eerste computer met enkele luttele megabytes aan intern geheugen en een belachelijk laag werkgeheugen. Je installeerde Windows 3.1 en je was vol trots op het eerste tekenprogramma waar je mee aan de slag kon. En het werkte, gedaan met scheermesjes op kalk prutsen, inktlijnen die uitliepen of vegen op je kalk omdat de inkt maar niet wilde drogen.

Nee, je tekeningen werden computertekeningen. De mogelijkheden van het tekenprogramma waren onvoorstelbaar. Gearceerde vlakken, kleuren, pendiktes , knip en plak, delete ... te veel om op te noemen. Je kocht je eerste plotter om je computertekeningen af te drukken. Je kocht zwaardere, snellere computers voor je werk, je upgrade regelmatig je stuurprogramma en je tekenprogramma. Maar dan loop je tegen Windows 8.1 en je tekenprogramma hapert, werkt niet meer zo lekker als voorheen en zeg het maar eerlijk, je tekenprogramma is niet meer van deze tijd. Gelukkig kan ik er nog verder mee en blijf ik tekenen in een virtuele XP.

Je kiest rigoureus voor de drastische aanpak en beslist om je een nieuw, up-to-date tekenprogramma aan te schaffen dat mee aan de top staat van Cad-programma's.

Vector-works tuin- en landschap is mijn keuze.

Volgende week mijn eerste les, niet meer achter de tekentafel zoals lang geleden maar achter een computerscherm in een computerklas. Spannend.

Maar krijg ik nog wel mijn Porsche met platte band getekend?