Wurg ik mijn planten?
Met dit voorjaar krijg ik telkens opnieuw de vraag :
Hoe zet ik mijn hagen vast?
Hoe steun ik mijn net geplante bomen het best?
Af en toe is het noodzakelijk om planten te leiden of te ondersteunen.
Haagplanten worden vastgezet met behulp van spandraad, bomen met een paal en een boomband. Grotere, zwaardere bomen met een kluitverankering.
Maar regelmatig merk ik toch dat takken of zelfs stammen worden gewurgd. We willen een schommel in de kerselaar, maar vergeten na enkele jaren dat we een touw hebben gespannen rondom een tak. Of we maken onze haagplanten vast met stukjes ijzerdraad gebonden aan de spankabel en vergeten er verder naar om te kijken.
Er zijn verschillende manieren om onze haagplanten te ondersteunen . De bedoeling is om een rechte lijn te krijgen, dat de planten niet zwalpen of scheef groeien, maar ook om ervoor te zorgen dat de fijne haarwortels niet breken bij hevige windvlagen.
En... we willen toch een mooi strak gesnoeide haag?
We hebben netjes de steunpalen gezet. Sommige collega's zetten om de drie meter een paal . Maar ik zie liever haagplanten dan houten palen. Een tussenafstand van circa 25 meter kan je net zo goed opspannen met 2 palen op voorwaarde dat deze diep genoeg de grond in zijn geplaatst . Zet de palen ook een beetje uit het lood. Bij het opspannen van de spankabels komen deze palen dan loodrecht te staan.
Voor het opspannen zijn er verschillende manieren. Sommige plaatsen op de paalkop een dubbele spandraad. Eén langs de achterkant en een andere langs de voorkant van de haagplanten en verbinden deze draden om de 5-6 planten even vast tegen elkaar met een stukje draad. Goede methode, maar de stammen worden dikker na verloop van jaren en na een tijd groeit de spankabel in de stam. Een bijkomend risico is ook dat de middelste planten niet voldoende steun hebben en nog steeds vrij kunnen bewegen.
Sommigen plaatsen maar aan 1 zijde een spandraad. Het aantal spandraden is afhankelijk van de hoogte van de planten. Haagplanten tot 80cm kan je vastzetten met 1 draad, voor grotere planten gebruik je best 2 spandraden, één op kniehoogte, de andere op borsthoogte.
Voor het vastmaken van elk haagstammetje gebruik ik persoonlijk het liefst van al een tape. Met het toestel ( maxtang) grijp ik elke stam en maak deze vast aan de spandraad door middel van een stukje tape en een nietje. Na enkele jaren is de tape door zon en regen verduurt en valt af. De plant kan ongestoord verder groeien. Je kan ook met holle bindbuis uit rubber elk stammetje vastmaken aan de spankabel. Maar wel opletten voor het knopen, gebruik liever een schuifknoop dan een dubbele platte knoop. Holle bindbuis gebruik ik meestal om de takken van leibomen uit te buigen of te leiden. Maar een jaarlijkse controle blijft steeds noodzakelijk.
Met de zwaardere versie van bindbuis kan je jong boomgoed binden aan de boompaal. Of je gebruikt rubberen boombanden.
Eender hoe , het gebruikte materiaal moet na enige tijd breken of verduren zodat de plant ongestoord verder kan uit groeien zonder nadelige invloeden.
Soms zie ik tot mijn verbazing haagplanten die één voor één zijn vastgezet met een ijzeren draadje of met koordje. En nee, Duc-tape, plakband of met breiwol lukt het ook niet echt. Enkel Scoebiedoe , daar twijfel ik aan. Bij een klant van me was er scoebiedoe gebruikt. Zijn 11 jarige tweeling meiden maakten daarmee de mooiste armbandjes. Elastisch is dit wel, maar kun je dit vergelijken met bindbuis? Ik heb geen idee. Ook het vlechten van stammetjes, twijgen of takken kan na verloop van jaren, problemen geven.
De gevolgen van het verkeerd gebruik van binding is dat plantendelen worden ingesnoerd. Langzaam aan wurg je de plant. Takken kunnen spontaan afbreken of ziektes en schimmels hebben vrij spel. Vreemde voorwerpen groeien in en planten reageren daarop door het vormen van wondweefsel als bescherming voor de plant. Planten gaan dit vreemde weefsel inkapselen en afsluiten voor de rest van de plantendelen. Planten verzwakken hierdoor onnodig.
Toch maar best vermijden , niet?